Przejdź do głównej treści Przejdź do wyszukiwarki
Miejsko-Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Łagowie

Przemoc karmi się milczeniem

Utworzono dnia 26.10.2020

Przemoc w rodzinie to nie konflikt dwóch równych stron. To sytuacja, w której jedna osoba jest krzywdzona przez drugą wykorzystującą pozycję władzy.

Prawo zabrania stosowania przemocy i krzywdzenia swoich bliskich.

Masz prawo powiedzieć stop! Nie ma sytuacji bez wyjścia.

Jeśli doznajesz przemocy ze strony osoby najbliższej, nie wstydź się prosić o pomoc.
Prawo stoi po Twojej stronie!
Są osoby i instytucje, które mogą Ci pomóc.

Jeżeli potrzebujesz:

  • rozmowy,
  • bezpłatnej porady prawnej,
  • wsparcia psychologicznego,
  • informacji o miejscach pomocy w Twojej najbliższej okolicy,

skontaktuj się z nami

Zespół Interdyscyplinarny ds. Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie w Łagowie,
ul. Rynek 62, tel. 41 343 70 59

PAMIĘTAJ!

Masz również prawo do złożenia na Policji lub w prokuraturze zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa przez osobę, która krzywdzi Ciebie i Twoją rodzinę.

W razie doznania obrażeń ciała zgłoś się do lekarza, by uzyskać pomoc medyczną, możesz zażądać wystawienia bezpłatnego zaświadczenia lekarskiego o przyczynach i rodzaju uszkodzeń ciała związanych
z użyciem przemocy w rodzinie.

Przemoc w rodzinie może przybierać różne formy:

Przemoc fizyczna to w szczególności popychanie, odpychanie, obezwładnianie, przytrzymywanie, policzkowanie, szczypanie, kopanie, duszenie, bicie otwartą ręką i pięściami, bicie przedmiotami, ciskanie w kogoś przedmiotami, parzenie, polewanie substancjami żrącymi, użycie broni, porzucanie w niebezpiecznej okolicy, itp.

Przemoc psychiczna to m.in. wyśmiewanie poglądów, religii, pochodzenia, wyglądu, narzucanie własnych poglądów, stała krytyka, wmawianie choroby psychicznej, izolacja społeczna (kontrolowanie i ograniczanie kontaktów z innymi osobami), domaganie się posłuszeństwa, ograniczanie snu i pożywienia, wyzywanie, poniżanie, upokarzanie, zawstydzanie, stosowanie gróźb, itp.

Przemoc seksualna to wymuszanie pożycia seksualnego, wymuszanie nieakceptowanych pieszczot i praktyk seksualnych, wymuszanie seksu z osobami trzecimi, sadystyczne formy współżycia seksualnego, demonstrowanie zazdrości, krytyka zachowań seksualnych, itp.

Przemoc ekonomiczna to m.in. odbieranie zarobionych pieniędzy, uniemożliwianie podjęcia pracy zarobkowej, ścisłe wydzielanie środków do życia, ciągła kontrola wydatków, niezaspakajanie podstawowych, materialnych potrzeb rodziny, itp.

Zaniedbanie to naruszenie obowiązku do opieki ze strony osób bliskich. Jest formą przemocy ekonomicznej i oznacza np.: nie dawanie środków na utrzymanie, pozbawianie jedzenia, ubrania, schronienia, brak pomocy w chorobie, nie udzielenie pomocy, uniemożliwianie dostępu do miejsc zaspokojenia podstawowych potrzeb: mieszkania, kuchni, łazienki, łóżka, itp.

Cykl przemocy to powtarzające się fazy według określonego schematu:
• faza narastania napięcia, w której zaczyna pojawiać się agresja,
• faza ostrej przemocy, w której następuje wybuch tej agresji,
• faza miodowego miesiąca, kiedy osoba stosująca przemoc przeprasza i obiecuje poprawę.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie:
Przemoc w rodzinie to jednorazowe albo powtarzające się umyślne działanie lub zaniechanie naruszające prawa lub dobra osobiste członków rodziny lub osoby wspólnie zamieszkującej czy wspólnie prowadzącej gospodarstwo domowe, w szczególności narażające te osoby na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia, naruszające ich godność, nietykalność cielesną, wolność, w tym seksualną, powodujące szkody na ich zdrowiu fizycznym lub psychicznym, a także wywołujące cierpienia i krzywdy moralne u osób dotkniętych przemocą.

W przypadku podejrzenia wystąpienia przemocy w rodzinie wszczynana jest procedura „Niebieskiej Karty”. To czynności podejmowane przez współpracujące ze sobą służby (Policję, oświatę, służbę zdrowia, pomoc społeczną lub komisję rozwiązywania problemów alkoholowych) w sytuacji, w której podejrzewają przemoc w rodzinie.

Plan Awaryjny

Plan Awaryjny został opracowany przez Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich, działając we współpracy z ekspertkami Fundacji Feminoteka, Centrum Praw Kobiet i Niebieskiej Linii IPZ.

Jeśli wiesz, że możesz doświadczyć przemocy domowej i obawiasz się, że może być trudno uzyskać pomoc, przygotuj osobisty plan awaryjny. Jeśli zdarzy się coś złego, będziesz od razu wiedzieć jak zareagować i gdzie pójść. Twoje bezpieczeństwo to priorytet. Nie jesteś winna/y przemocy i są ludzie, którzy chcą Ci pomóc!

  1. Obserwuj zachowania osoby agresywnej:
    To ważne, żeby wiedzieć, jakie zachowania zapowiadają najgorsze i kiedy sytuacja staje się niebezpieczna dla Ciebie, Twoich najbliższych, dzieci. Jeśli awantury, krzyki nasilają się, jeśli coraz częściej słyszysz groźby pod swoim adresem, jeśli doświadczasz przemocy fizycznej np. szarpania, popychania, bicia, czy też zmuszania do seksu – to są sygnały, że przemoc się nasila i narasta.
  2. Naucz dzieci dbać o bezpieczeństwo:
    Powiedz dzieciom, gdzie mogą szukać pomocy:
    • np. że mogą pukać do zaprzyjaźnionej sąsiada/ki,
    • naucz je numeru alarmowego,
    • porozmawiaj z nimi, że nie są winne przemocy i kłótni,
    • ustalcie, gdzie znajduje się klucz do domu, jak otworzyć drzwi wejściowe, gdyby coś się stało,
    • upewnij się, że znają adres mieszkania, gdyby musiały wzywać służby.

Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę rozpoczęła kampanię społeczną „Za drzwiami”. Jej celem jest zachęcenie społeczeństwa do zgłaszania policji zdarzeń związanych z krzywdzeniem dzieci. Poinformuj dzieci o numerze bezpłatnego Telefonu Zaufania dla Dzieci i Młodzieży 116 111. Skontaktuj się z konsultantami Telefonu dla Rodziców i Nauczycieli w sprawie Bezpieczeństwa Dzieci 800 100 100.

  1. Bezpieczne miejsce:
    Zastanów się, gdzie w Twoim domu możesz znaleźć bezpieczne schronienie. Ważne, by nie znajdowały się tam żadne niebezpieczne narzędzia.
    Unikaj kuchni, garażu, łazienki i innych miejsc, gdzie może być twarda posadzka albo niebezpieczne przedmioty.
  2. Bądź przygotowana/y do ucieczki:
    Spakuj wszystko do podręcznej torby, trzymaj ją pod ręką, tak żeby w każdej chwili móc ją zabrać.
    Lista rzeczy, o których trzeba pamiętać:
    • ważne dokumenty np. paszport, dowód osobisty,
    • leki,
    • telefon,pieniądze/ karta płatnicza,
    • ładowarka,
    • numery ważnych telefonów,
    • klucze do domu,
    • obdukcje lekarskie (jeśli masz),
    • numery kont bankowych (zapisane),
    • bielizna na zmianę,
    • szczoteczka do zębów,
    • środki ochronne potrzebne w czasie epidemii: maseczki ochronne, rękawiczki, małe opakowanie płynu do dezynfekcji (jeśli masz je w domu).
  3. W sytuacji zagrożenia:
    Nie uciekaj od dzieci! One także mogą być zagrożone.
    Jeśli nie masz możliwości ucieczki, schowaj się w rogu pokoju. Skul się, osłaniając rękoma twarz i głowę.
    Postaraj się zawsze mieć przy sobie telefon z naładowaną baterią.
    Wzywaj pomocy tel. 997, 112.
    W telefonie komórkowym numer alarmowy zaprogramuj tak, żebyś mogła/mógł wybrać go jednym klawiszem. Poza telefonem policji warto mieć także pod ręką numery telefonu pogotowia ratunkowego, bliskiej Ci osoby oraz numer telefonu do schroniska, gdzie możesz uzyskać pomoc i wsparcie.
    Jeśli musisz wzywać pomocy w miejscu publicznym, np. na klatce schodowej, zastanów się, czy zamiast wołania o pomoc nie krzyczeć PALI SIĘ! – co może okazać się skuteczniejsze.
    Jeśli z interwencją przyjedzie policja, a boisz się o swoje życie i zdrowie, domagaj się, aby sprawca przemocy został zatrzymany na 48 godzin. Zyskasz w ten sposób czas, żeby znaleźć schronienie, uzyskać pomoc. Pamiętaj, że służby mają obowiązek niezwłocznie reagować na przypadki przemocy domowej!
  1. Poznaj swoich sojuszników:
    Rozmawiaj z rodziną, sąsiadami i znajomymi o sytuacji w Twoim domu.
    Opracuj wspólnie z nimi strategię postępowania na wypadek, gdybyś potrzebował/a ich pomocy. Pomocne może się okazać ustalenie słowa awaryjnego – jeśli go użyjesz, będą wiedzieli, że pilnie potrzebujesz pomocy.
    Zrób listę osób do których możesz zadzwonić po wsparcie:
    • przyjaciel/ciółka,
    • osoba z rodziny,
    • dzielnicowy/a,
    • zaufany nauczyciel/ka ze szkoły dziecka,
    • sąsiad/ka,
    • kolega/koleżanka z pracy, któremu ufasz,
    • organizacja społeczna, która Ci pomoże,
    • lekarz/lekarka, który Cię zna,
    • (jeśli masz) twój prawnik/prawniczka.

Świadek przemocy w rodzinie

Świadek przemocy to bardzo ważna osoba. Ważna, bo często jedyna, która może pomóc przerwać przemoc. Interwencja świadka może pomóc wyjść z trudnej sytuacji osobie pokrzywdzonej, a przede wszystkim pomóc zapewnić jej bezpieczeństwo.

Jeśli jesteś świadkiem przemocy, może Ci się wydawać, że osoba doznająca przemocy nie chce Twojej pomocy, bo stara się ukryć jej ślady (nagle zaczęła chodzić w słonecznych okularach).

To nieprawda! Osoby doznające przemocy, wbrew dość powszechnemu stereotypowi, robią wiele, by poprawić swoją sytuację. Po pierwsze próbują rozmawiać z osobą stosującą przemoc, wychodzą z domu, by uniknąć ataku, ukrywają się i uciekają już w trakcie ataku. Po drugie szukają pomocy na zewnątrz: rozmawiają z krewnymi, znajomymi, sąsiadami, kontaktują się z Policją i organizacjami udzielającymi pomocy osobom doświadczającym przemocy.

Może zdarzyć się tak, że po fazie ostrej przemocy lub w jej trakcie, osoby doznające przemocy poszukują pomocy, wzywają Policję lub uciekają do schronisk, natomiast później wycofują się. Dla Ciebie pewnie jest to niezrozumiałe. Specjaliści tłumaczą takie zachowanie syndromem wyuczonej bezradności lub stresu pourazowego. Syndrom wyuczonej bezradności oznacza poddanie się i rezygnację z aktywności, które miały poprawić sytuację, ale okazały się nieskuteczne. Osoba doznająca przemocy nabiera wówczas przekonania, że nie może nic zrobić, aby zapewnić sobie bezpieczeństwo, rezygnuje więc z kolejnych prób.

Pamiętaj, że osoba doznająca przemocy:

Boi się: o swoje życie i zdrowie; tego, że nawet jeśli zawiadomi o przestępstwie Policję, prokuraturę, to i tak nikt nie będzie chciał zeznawać.

Nie wierzy: że ktoś chce i może jej pomóc, że ma prawo prosić o pomoc, że coś się zmieni.

Wstydzi się: bo bierze na siebie całą odpowiedzialność za to, co się dzieje w jej domu.

BARDZO WAŻNE!

  • zaoferuj pomoc,
  • wysłuchaj osoby doznającej przemocy,
  • uwierz w to, co mówi,
  • zapewnij, że są instytucje, które jej pomogą i pomóż je odnaleźć,
  • zawiadom osoby, które zajmują się udzielaniem pomocy w sytuacjach kryzysowych.

800 12 00 02 – Połączenie z numerem Ogólnopolskiego Pogotowia dla Ofiar Przemocy w Rodzinie “Niebieska Linia” jest bezpłatne, możliwe 7 dni w tygodniu, przez cały rok (także w święta). Telefonicznie można uzyskać wsparcie, pomoc psychologiczną, informacje o obowiązujących w Polsce przepisach i procedurach oraz placówkach udzielających pomocy osobom doznającym przemocy w rodzinie. Dostępne są telefoniczne dyżury prawne oraz dyżury w języku angielskim, rosyjskim oraz migowym przez aplikację Skype.

Niewiele osób ma tyle odwagi i siły, by decydować się na osobistą konfrontację z osobami, które stosują przemoc. Obawa przed reakcją nie jest niczym dziwnym, jednak brak reakcji może doprowadzić do tragedii.

Jeżeli NIE jest to przemoc fizyczna:

  • Obniż poziom agresji. Podejdź do osoby stosującej przemoc i zapytaj o cokolwiek („Która godzina””, „Jak trafić na dworzec?”, „Czy otrzymał pan rozliczenie za prąd?” – jeżeli to np. sąsiad). W ten sposób odwrócisz uwagę osoby stosującej przemoc, a ona widząc, że osoba doznająca przemocy ma wsparcie, może poczuć się mniej pewnie. Reakcja świadka może być dla niej sygnałem, że coś jest nie w porządku z jej zachowaniem,
  • Opisz, co widzisz i zaoferuj pomoc. Powiedz:
    „Chyba jest pani (pan) bardzo zdenerwowana. Czy mógłbym/mogłabym jakoś pomóc?”

Jeżeli JEST to przemoc fizyczna,

  • koniecznie zadzwoń na Policję pod numer 997 lub 112 i poproś o interwencję.
Masz trudności z kontrolowaniem swoich zachowań? Czujesz, że czasem nie panujesz nad sobą?

Pamiętaj, że przemoc nie rozwiązuje problemów, tylko je tworzy. Także od Ciebie zależy, jak jest w Twojej rodzinie. Szkoda czasu na przemoc – w każdej chwili można to zmienić. Pozwól sobie pomóc. Jeśli chcesz nauczyć się radzić sobie z napięciem, nie ranić bliskich, skorzystaj z oferty dla tych, którzy mają trudność z kontrolowaniem swoich zachowań w przypływie emocji.

Kiedy skorzystać z profesjonalnej pomocy:
  1. Masz trudności w relacjach z bliskimi – sięgnij po pomoc.
  2. Jeśli zdarzają Ci się wybuchy złości i agresji – skorzystaj z pomocy.
  3. Słyszysz, że nadużywasz siły – sprawdź to, zadbaj o siebie i bliskich.
  4. Kiedy zależy Ci na bliskich, a słyszysz, że jesteś agresywny/a.

Dzięki uzyskanej pomocy zobaczysz, co robisz nie tak i jak to zmienić.

Korzyści:
  • dowiesz się więcej o swoich emocjach, uczuciach, potrzebach własnych i innych,
  • nauczysz się radzić sobie ze złością w sytuacjach konfliktowych,
  • dowiesz się, czym jest komunikacja bez przemocy.

Znajdź miejsce, w którym możesz uzyskać pomoc.

Instytucje prowadzące poradnictwo i interwencje w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie na terenie Gminy Łagów.

  1. Zespół Interdyscyplinarny ds. Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie w Łagowie, ul. Rynek 62 – pod numerem telefonu 41 343 70 59.
  2. Miejsko - Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Łagowie, ul. Rynek 62 :
    • Psycholog dla osób dorosłych
      – zapisy pod numerem telefonu 41 343 70 59,
  3. Miejsko - Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Aloholowych w Łagowie - pod numerem telefonu 41 389 70 02
  4. Komisariat Policji w Rakowie, ul. Leśna 1, – pod numerem telefonu 47 802 36 95.
    • Dzielnicowy – pod numerem telefonu 728 882 588

Zmiana przepisów zakazu i nakazu zbliżania się sprawcy przemocy do ofiary przemocy.

Ustawa z dnia 30 kwietnia 2020r o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych ustaw (Dz. U. Z dnia 29maja 2020r. Poz. 956) wprowadza odrębną procedurę dającą nowe uprawnienia Policji, Żandarmerii Wojskowej i sądom powszechnym pozwalające zapewnić ochronę osobom doznającym przemocy w rodzinie w miejscu zamieszkania. Osoba doznająca przemocy może zwrócić się do Policji, bezpośrednio lub za pośrednictwem kuratora sadowego lub przedstawiciela pomocy społecznej, aby usunięto sprawcę przemocy z miejsca zamieszkania na okres 14 dni. Czas ten może być przedłużony przez sąd. Jeżeli sprawca przemocy dobrowolnie opuścił miejsce zamieszkania, sąd może zakazać sprawcy przemocy zbliżania się go miejsca zamieszkania i jego otoczenia.
Przepisy zaczną obowiązywać od 30 listopada 2020 r.

Zegar

Kalendarz

Rok wcześniej Miesiąc wcześniej
Maj 2024
Miesiąc później Rok później
Pon Wt Śr Czw Pt Sb Nie
29 30 1 2 3 4 5
6 7 8 9 10 11 12
13 14 15 16 17 18 19
20 21 22 23 24 25 26
27 28 29 30 31 1 2

Imieniny